شمال نیوز: کورش غفاری چراتی - یکی از تمایزات بنیادین مقوله مدیریت در نظام اسلامی با سایر نظامها آن است که واگذاری و پذیرش مدیریت ها و مناصب اجتماعی و مسؤولیت ها در نظام اسلامی که مدیران آن پرورش یافته مکتب تعالی بخش اسلام هستند، به منزله ادای تکلیف شرعی است نه وسیله ای برای سودجویی و ارضای تمایلات نفسانی.

 لذا مشاهده می کنیم زمانیکه امیرالمؤمنین(ع) مدیریت جامعه و مسؤولیت حکومت اسلامی را می پذیرند، می فرمایند: «ای مردم! سوگند به خدایی که انسان را آفرید، اگر در فشار مردم نبودم و حجت به داشتن یاور برایم تمام نشده بود، و اگر نبود که خداوند از علماء پیمان گرفته است که بر سیری ظالم و گرسنگی مظلوم صبر نکنند، هر آینه زمام حکومت را رها می کردم و شما می دانید که دنیا پیش من از یک عطسه بز کمتر است.»

*نقش مهم مديريت وضرورت شايسته سالاري
بررسی و مطالعه در تاریخ بویژه در خصوص کیفیت مدیریت در جوامع مختلف نشان می دهد که همیشه جوامعی بوده اند که از لحاظ امکانات مادی و داده های طبیعی و انسانی از شرایط ویژه و ممتازی برخوردار بوده اند اما به لحاظ فقدان مدیران کارآمد، مردمی و هوشمند که بتوانند در پرتو برنامه ریزی هدفمند از نیروها و امکانات موجود استفاده بهینه نمایند، در سراشیبی سقوط و شکست قرار گرفته و زوال و نابودی، سرنوشت محتوم آنها بوده است و در مقابل جوامعی بوده اند که در شرایط  بحرانی به مدد تدبیر مدیرانی شایسته و پرتلاش و خردمند توانستند با سازماندهی و بسیج نیروها از کمترین امکانات به بهترین شیوه استفاده نمایند و افتخارات بزرگ بیافرینند.
این یک واقعیت است که گماردن مدیرانی کوچک بر مناصبی بزرگ و بالعکس، بزرگترین ضربه را بر پیکره جامعه و فرایند توسعه ملتها وارد می سازد.
از این رو باید گفت، یکی از مواردی که در فحوای روایات و احادیث متواتر به وضوح می توان یافت، آن است که اعطای مسؤولیت یا سپردن مسند مدیریت به افراد باید براساس شایسته سالاری صورت پذیرد و نه چیز دیگر. چرا که اگر مدیریت خارج از ضوابط شایسته سالاری به افراد فاقد وجاهت واگذار شود، آسیب های فراوانی متوجه جامعه خواهد شد.
چنانچه حضرت علی(ع) در این خصوص می فرمایند:«ای مردم! بدانید سزاوارترین شما به امارت و حکومت، داناترین و تواناترین شماست.»
همچنین نقل شده است که پیامبر اعظم (ص) در پاسخ به یکی از یاران نزدیکش که عرض کرد، یا رسول الله چرا مرا به کاري نمی گمارید؟ فرمود: «تو ضعیفی و مسوولیت امور امانتی بسیار سنگین است و اگر نتوانی حق امانت را به درستی ادا کنی باعث سرافکندگی و پشیمانی در روز قیامت است» در همین رابطه امام صادق(ع) نیز می فرماید: آنکس که بواسطه امیال نفسانی به دنبال ریاست و پذیرش مسوولیت برود هلاک خواهد شد.

آنچه مسلم است، مفروضات فوق ناظر بر فلسقه مدیریت در نظام اسلامی است که قطعا نگاه راهبردی مقام معظم رهبری در سطح کلان دقیقا منطبق بر چنین سیاست هایی است. با این وجود سؤال اساسی این است كه ؛در استان مازندران كه پيوسته از ضعف مديريت در دستگاههاي اجرايي رنج مي برد معيار عزل و نصب ها چيست؟
چرا از ميان اين همه مديران با كفايت عموما مديران ضعيف و بي تخصص دولت گذشته  كه كارنامه ضعيف آنها نمايانگر بي تدبيري سوال برانگيز شان در اداره امور دستگاههاي ذيربط است در دولت جديد بكار گمارده مي شوند؟
و مهمتر از همه اينكه اين دسته از مديران كه مراتب ارادت آنها به مشي پوپوليستي دولت گذشته كاملا مشهود بوده وتفكر مديريتي شان نيز هيچگونه همخواني با دولت تدبير و اميد ندارد، چرا حريصانه به خود جرات مي دهند در پرتو لابي گري هاي سياسي و بده بستانهاي كسالت آور بر مناصب جديد چنگ اندازند؟
آيا فكر مي كنند مردم از تكرار نام آنها و حضورشان در مناصب مختلف مديريتي خرسند مي شوند؟واقعا مقامات تصميم ساز در استانداري مازندران براي اينگونه انتصاب هاي سوال برانگيز چه پاسخي دارند؟

در پايان ضمن تاكيد بر ضرورت بازنگري در كيفيت عزل و نصب ها و بررسي دقيق عملكرد مديران دستگاههاي اجرايي استان و همچنين چرايي تداوم حضور مديران كم كار ، غير متخصص و غير مرتبط در مناصب مديريتي ،از استاندار مازندران بعنوان نماينده عالي دولت در استان انتظار مي رود اين مسئله را فراتراز اقدامي شعاري و ژورناليستي بعنوان يكي از مطالبات مهم شهروندان در دستور كار قرار دهند.